رأي شماره 214 – 1392,3,27 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ، موضوع تعیین نوع رابطه کاری ، فی مابین کارگر و کارفرما در کارهایی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد .

اولاً : تعارض در آراء محرز است .

ثانیاً : به موجب تبصره 2 ماده 7  قانون کار مصوب سال 1369 ، در کارهایی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد در صورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود ، قرارداد دایمی تلقی می شود . نظر به این که شکات پرونده های موضوع تعارض به صورت مستمر اشتغال به کار داشته اند و پیش از قطع رابطه کاری ، بدون قرارداد مشغول انجام کار بوده اند ، بنابراین کارکرد آنان از مصادیق حکم مقرر در تبصره 2 ماده 7  قانون کار مصوب سال 1369 بوده است و کار آنان دایمی تلقی می شود بنابراین آراء شعب هفتم تجدیدنظر به شماره 1730 – 1384,10,19 و شماره 463 – 1387,3,25شعبه 32 صحیح و موافق مقررات است . این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است .

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری –  معاون قضایی دیوان عدالت اداری –  علی مبشری