عذر موجه و جهات آن

عذر موجه و جهات آن در قانون آیین دادرسی کیفری :

ماده 178   متهم مکف است در موعد مقرر حاضر شود و اگر نتواند باید عذر موجه خود را اعلام کند . جهات زیر عذر موجه محسوب می شود :

الف – نرسیدن یا دیر رسیدن احضاریه به گونه ای که مانع از حضور شود .

ب – بیماری متهم و بیماری سخت والدین ، همسر یا اولاد وی که مانع از حضور شود .

پ – همسر یا یکی از اقربا تا درجه سوم از طبقه دوم فوت شود .

ت – ابتلاء به حوادث مهم از قبیل بیماری های واگیردار و بروز حوادث قهری مانند سیل و زلزله که موجب عدم امکان تردد گردد.

ث – متهم در توقیف یا حبس باشد .

ج – سایر مواردی که عرفاَ به تشخیص بازپرس عذر موجه محسوب می شود .

تبصره   درسایر موارد ، متهم می تواند برای یکبار پیش از موعد تعیین شده ، بازپرس را از علت عدم حضور خود مطلع سازد و موافقت وی را اخذ نماید که در این مورد ، بازپرس می تواند در صورت عدم تأخیر در تحقیقات ، تا سه روز مهلت را تمدید کند .

ماده 179   متهمی که بدون عذر موجه حضور نیابد یا عذر موجه خود را اعلام نکند ، به دستور بازپرس جلب می شود .

تبصره  در صورتی که احضاریه ، ابلاغ قانونی شده باشد و بازپرس احتمال دهد که متهم از احضاریه مطلع نشده است ، وی را فقط برای یکبار دیگر احضار می نماید .

{jcomments off}