رأی وحدت رویه شماره ٨٠٢ ـ ١٣٩٩/٩/١٨ ھیأت عمومی دیوانعالی کشور

ج) رأی وحدت رویه شماره ٨٠٢ ـ ١٣٩٩/٩/١٨ ھیأت عمومی دیوانعالی کشور

مستفاد از مواد ١٩ ،٢۶ و ١۴٧ قانون اجرای احکام مدنی مصوب ١٣۵۶ ،در مواردی که دادگاه صادرکننده اجرائیه به منظور اجرای حکم به دادگاه دیگری برای توقیف مال معین واقع در آن حوزه قضایی، نیابت داده و پس از توقیف، شخص ثالث به آن اعتراض کرده است، با توجه به اینکه توقیف مال مذکور بنا به درخواست و نظر دادگاه معطی نیابت انجام شده و دادگاه مجری نیابت صرفاً مفاد نیابت را اجرا کرده است، بنابراین، رسیدگی به این اعتراض در صلاحیت دادگاه معطی نیابت است و رأی شعبة سی و ھفتم دیوان عالی کشور که در نتیجه با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده می شود. این رأی طبق ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه ھا و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیرآن لازم الاتباع است. ھیأت عمومی دیوان عالی کشور